کاشت مژه یا اکستنشن مژه،روشی است که برای رفع مشکل کم مویی و زیباتر شدن، از آن استفاده می شده است. موی به کار رفته در این شیوه، یا از موی خود فرد است، یا موی فرد دیگر و گاه نیز از موی حیوانات استفاده هر چند کاشت مژه به خودی خود اشکالی ندارد، اما چنانچه مانع رسیدن آب به مژهها شود و برداشتن آن در هنگام وضو یا غسل ممکن نبوده و یا همراه با حرج و مشقت باشد، جایز نیست. در هر حال، کسی که چنین عملی انجام داده است، چنانچه نتواند در وقت وضو یا غسل آن مانع را بر طرف کند و یا بر طرف کردن آن مشقت داشته باشد، باید به وظیفه غسل و وضوى جبیرهاى عمل کند؛ یعنى با دست مرطوب، مانع را مسح نماید.البته، برخی از فقها از جمله آیت الله هادوی تهرانی در این باره میگویند، اگر چسب، قسمت انتهای مژه را نگیرد و روی پوست نریزد مانع وضو و غسل نیست که شاید فرض نادری باشد.
کاشتن مژه، چنانچه مانع رسیدن آب به مژهها -هر چند به نحو جزئی- شود، و برداشتن آن در هنگام وضو یا غسل ممکن نبوده و یا همراه با حرج و مشقت باشد، جایز نیست.