ویژگیهای کرم ضد آفتاب استاندارد

   امروزه بسیاری از برند‌های محصولات آرایشی بهداشتی معروف دنیا به دنبال تولید محصولات تخصصی برای مراقبت از پوست هستند. یکی از این محصولات کرم ضدآفتاب است. ضد آفتاب ماده ای ضروری برای قرار گرفتن درمعرض تابش نور خورشید به ویژه در فصل‌ های گرم سال می باشد و پزشکان استفاده از آن را به تمام گروه‌های سنی توصیه می‌ کنند؛ حتی ضد آفتاب‌ هایی مخصوص کودکان در بازار وجود دارد که در زمان مسافرت به سواحل دریا لازم است والدین برای مراقبت از پوست کودک از آن ها استفاده نمایند. بیشتر کرم‌ های ضد آفتاب از دو ماده دی اکسید تیتانیوم و دی اکسید روی تشکیل می شوند که لایه‌ ای سفید رنگ برروی پوست ایجاد کرده که این مواد معامل محافظت از پوست در برابر نور خورشید به شکل موقت هستند.
   میزان کم SPF در برخی محصولات مشهور می‌ تواند خطری جدی برای برخی بیماران مبتلا به بیماری هایی مانند سرطان پوست، ملانوما، افراد مبتلا به آلرژی به نور خورشید، مبتلایان به پسویازیس و بیماری‌هایی از این قبیل ایجاد کند. بیشتر افراد معمولاً به میزان کم از این محصول استفاده می‌ کنند، درصورتی که باید حدود یک ربع قبل از خروج از منزل پوست بدن و صورت خود را به کرم آغشته نمایید تا اثرگذاری آن انجام گردد و سپس ازخانه خارج و در معرض تماس با نور خورشید قرار بگیرید. 
   یک کرم ضدآفتاب استاندارد در واقع کرمی است که میزان SPF که بر روی جعبه آن درج شده است با مقدار واقعی آن در فرمولاسیون کرم برابر باشد. کرم ضد آفتاب استاندارد باید دارای قدرت محافظت در برابر هر دو اشعه UVA و UVB خورشید را داشته باشد؛ با وجود اینکه بیشتر شرکت های تجاری استاندارد‌های خود را از سازمان FDA دریافت می‌ کنند، اما مجبور به ارائه محصولات خود به این سازمان نیستند، حتی برترین محصولات از برندهای تجاری مشهور دنیا تنها دو ساعت قابلیت محافظت دربرابر نور خورشید را دارند و افراد برای حفظ سلامت پوست خود باید به شکل منظم از ضدآفتاب استفاده کنند و همواره آن را همراه خود داشته باشند.