همه چیز درباره میکروبلیدینگ

   میکروبلیدینگ یک روش نو ظهور در عرصه تاتو و میکروپیگمنتیشن می باشد که دو سالی است از آن بیشتر از هر روش دیگری برای ترسیم تاتو و نقش روی پوست استفاده می شود. میکروبلیدینگ هم مانند تمامی روش‌ های دیگر دارای معایب و محاسنی است که در ادامه بررسی می کنیم.

آشنایی کامل با روش میکروبلیدینگ

   میکروبلیدینگ یک نوع تاتو کردن است اما با آن تفاوت‌ های زیادی دارد. در این روش بر خلاف تاتو که رنگدانه و جوهر با دستگاه به زیر پوست منتقل می‌ شوند، به روش دستی و با یک وسیله غیر الکتریکی این کار انجام خواهد شد. خطوط ایجاد شده برای ابرو، به شکلی نامنظم و ریز و درشت می باشند که همین مسئله موجب می‌ شود، ابرو حالتی طبیعی‌ تر و زیباتر به خود بگیرد. در این روش امکان ایجاد طرح‌ های مو مانند ظریفی نیز وجود دارد که حالت ابرو را طبیعی‌ تر جلوه داده و همچنین به این دلیل که رنگدانه در سطح کم‌ عمق زیر پوست قرار می‌ گیرد، به راحتی می‌ توان آن را پاک کرد و مدل آن را تغییر داد. اما ماندگاری این روش به همین دلیل کمتر است و بیشتر افرادی که تمایل به ایجاد تنوع در مدل ابروهای خود دارند، آن را مورد توجه و استقبال قرار داده‌ اند. قلم میکروبلیدینگ شکلی شبیه به حالت قلم خوشنویسی داشته و باعث ایجاد یک خط با قطر نامساوی در ابتدا و انتهای آن می گردد.
   اگر در حال حاضر آسپیرین و رتینول استفاده می کنید، برای مدت یک هفته قبل از انجام میکروبلیدینگ، آن را قطع کنید. زیرا رتینول باعث می‌ شود پوست نازک شده و خونریزی در حین انجام میکروبلدینگ بیشتر شود. آسپیرین هم خون را رقیق می‌ کند باید قطع شود تا مشکلی ایجاد نگردد. به هر حال این روش و هر تاتوی دیگری با کمی درد همراه است که البته بستگی به سطح تحمل فرد نیز دارد و بعضی‌ها بیشتر احساس درد می‌کنند. اما به طور کلی، درد غیر قابل تحملی نیست و با مصرف پمادهای بی‌ حس کننده می‌ توان تا حد زیادی درد آن را کاهش داد.
   بهتر است تا چند روز ابروها را نشویید، خیس نکنید یا از عرق صورت و هر رطوبت دیگری محافظت کنید. در هفته اول ممکن است قرمزی و سوزش احساس گردد که با وازلین می‌ توان آن را کاهش داد. در ابتدا ممکن است رنگ ابرو خیلی تیره باشد که بعدها 30 تا 40 درصد از آن کاهش یافته و محو می‌ شود.